爱情组诗

唐重庆

                     《一》

                    一生一年
                    一年一天
                    一天一刻
                    对你的爱
                   千年万年
                   也难以述说尽


                     《二》

                  对你的念想已填满海
                  容不得你落泪
                  世界会被淹没


                      《三》

                  那就虚浮成云
                  在天空胀成大大的白气球
                  跟着你漂泊
                  装不下你一路的梦
                  那就成雨



                     《四》

                  可笑的是春天
                  脸上的脂粉总要堆得太浓
                  爱
                  想是淡淡的、悠悠的
                  开出的却是
                  一树桃花



                     《五》

                 爱是等不到老的
                 止不住时间的谎言
                 我把爱的枯叶埋进泥土里
                 你可看得见它发芽吐绿

                 见是真
                 不见亦真

[ 本帖最后由 唐重庆 于 2012-3-3 11:54 编辑 ]

紫穗穗

思考的语言，落地无声，显得太轻了些。问好！

门之

喜欢二三两个。是爱，是一切。有爱，有世界。问好